Armata przeciwpancerna 45mm wz. 1937 (53-K)

45 mm armata przeciwpancerna wz. 1937 (53-K), radziecka holowana armata przeciwpancerna używana w Armii Czerwonej oraz Wojsku Polskim. Nazywana przez żołnierzy „Muchobojka”.

 

Numer seryjny: brak
Numer Katalogowy:
MOW 010
Czas produkcji/powstania:
1937-1944
Miejsce powstania:
ZSRR

Opis szczegółowy: Armaty przeciwpancerne wz.37 zostały wprowadzone na użycie w zastępstwie starszych dział kalibru 37mm. Armata ta produkowana od 1937 roku była podstawową bronią przeciwpancerną w czasie Wojny Zimowej oraz w pierwszej fazie II wojny światowej. Armata mogła strzelać kilkoma rodzajami pocisków przeciwpancernych w tym pociskiem podkalibrowym APCR BR-240P, który znacząco zwiększał możliwości przebijania pancerza jednakże jedynie na dystansie do 500 metrów. Dodatkowo armato mogła strzelać pociskami odłamkowymi a nawet dymnymi. Walki w czasie Wojny Zimowej i Operacji Barbarrosa wykazały że armata ta ma zbyt małą zdolność penetracji kadłuba i zaczętą ją zastępować nowszą wersją M-42 z dłuższą lufą i zmodyfikowaną amunicją. Niemniej jednak armata wz. 37 była używana przez Armię Czerwoną aż do końca wojny. Na wyposażenie wojska polskiego działa te zaczęły trafiać od roku 1943 i były na wyposażeniu jednostek przeciwpancernych do drugiej połowy lat 40.
Dane techniczne:
Produkcja seryjna: 1937 – 1942/1944
Wyprodukowano: 37 354 szt.
Kaliber: 45 mm
Długość lufy: 2070 mm (L/46)
Donośność: 4200 m
Masa: 560 kg (bojowa), 1200 kg (marszowa)
Kąt ostrzału: -8° do +25° (w pionie), 60° (w poziomie)
Szybkostrzelność: 20 do 25 strz/min (teoretyczna)
Obsługa: 4-6 osób
Szybkość marszowa: do 50 km/h (na drodze)
Uwagi(stan zachowania):
Egzemplarz niepomalowany, niekompletny