Produkowany w zakładach Zbrojovka Brno od 1937 roku, ZB-53 był podstawowym ciężkim karabinem maszynowym armii czechosłowackiej (pod pełnym oznaczeniem Těžký kulomet ZB-53 vz. 37), a następnie także rumuńskiej. Po zajęciu Czechosłowacji przez III Rzeszę, Wehrmacht przyjmował zagrabione egzemplarze pod oznaczeniem MG 37(t), wznawiając także produkcję nowych. Automatyka broni opierała się na wykorzystaniu odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. ZB-53 zasilany był z metalowej taśmy nabojowej na amunicję 7.92 x 57 mm Mauser. Broń była przystosowana do prowadzenia ognia ciągłego przez 5 minut (po których należało wymienić lufę), jednak pewną zawodność powodował przełącznik szybkostrzelności (dwóch trybów ognia), przez który broń się niekiedy zacinała. W armii czechosłowackiej ckm-y tego typu miały szerokie zastosowanie i powstawały w trzech wariantach: broni piechoty (z trójnogiem, umożliwiającym ogień przeciwlotniczy), czołgowej oraz fortecznej (na lawecie – prezentowany egzemplarz). Po II wojnie światowej produkcję ZB-53 wznowiono, a karabiny tego typu były używane w wielu konfliktach zbrojnych na całym świecie. W 1939 roku swoją wersję na licencji zaczęli produkować także Brytyjczycy (pod nazwą Besa), a kolejne modyfikacje tego ckm-u powstawały aż do lat 60-tych.
Numer seryjny: niewidoczny
Numer katalogowy: 0049322
Czas produkcji: 1937<
Miejsce powstania: Czechosłowacja
Uwagi: Dobry stan zachowania, egzemplarz prezentowany w zbrojowni Fortu Gerharda
