W 1934 roku Niemcy łamiąc postanowienia Traktatu Wersalskiego rozpoczęli żywiołowo pracę nad wprowadzeniem na uzbrojenie Wehrmachtu nowego karabinu maszynowego. Projekt opracował inż. Louis Stange z firmy Rheinmetall, a wyprodukowaniem prototypów zajęła się firma Mauser. Nowy karabin wprowadzono pod oznaczeniem Maschinengewehr 34 (MG34) i był pierwszą w historii bronią w swojej kategorii – uniwersalnym karabinem maszynowym (ukm). Od 1936 roku wprowadzano go na uzbrojenie niemieckiej piechoty, czy pojazdów bojowych. Dobrze sprawdzał się także jako broń przeciwlotnicza poprzez wykorzystanie specjalnego trójnogu (prezentowany egzemplarz). W konstrukcji wykorzystano wiele nietypowych rozwiązań technicznych. Był to przede wszystkim nowatorski mechanizm spustowy, dzięki któremu MG34 mógł strzelać zarówno seriami jak i ogniem pojedynczym, mimo braku przełącznika. Karabin zasilany mógł być zarówno z zewnętrznego magazynka bębnowego na 75 naboi (7,92 x 57 mm Mauser) lub też poprzez segmentową taśmę nabojową (5 x 50 sztuk). Szybkostrzelność teoretyczna wynosiła 900 strz./min, a w praktyce w ciągu minuty można z niej było oddać 200 strzałów seriami lub 60 ogniem pojedynczym. Broń była niezwykle celna, jednak w warunkach bojowych okazało się, iż jej obsługa musiała być bardzo staranna. Ponadto, MG34 był trudny i drogi w produkcji, efektem czego od 1943 roku zastępował je ukm MG42. Starsza wersja pozostawała jednak na uzbrojeniu niemieckiej armii do końca wojny, a po jej zakończeniu można się było z nią zetknąć podczas wielu konfliktów na całym świecie. Wyprodukowano niemal 600 tys. egzemplarzy MG34.
Numer seryjny: niewidoczny
Numer katalogowy: 0049640
Czas powstania: 1936-1945
Miejsce powstania: III Rzesza
Uwagi: Dobry stan zachowania, egzemplarz prezentowany w zbrojowni Fortu Gerharda
