Ręczny karabin maszynowy Chauchat został zaprojektowany w 1914 roku na bazie pierwszych doświadczeń I wojny światowej. W jej początkowej fazie nagłe ataki nie należały jeszcze do rzadkości, co ujawniło trudność w użytkowaniu ckm-ów, które wymagały czasu na ich rozstawienie przez obsługę. W tej sytuacji Francuzi postanowili wprowadzić na uzbrojenie swojej armii rkm. Po dostarczeniu pierwszych partii tej broni do walczących oddziałów okazało się, iż karabiny Chauchat były słabo dostosowane do realiów masowej produkcji (by nie tracić na jakości, wymagały precyzyjnego wykonania) i wojny okopowej. Na jaw wyszła przede wszystkim ich duża wrażliwość na zabrudzenia – ze względu na zasadę działania poprzez długi odrzut lufy. Częste zacięcia powodowała też nieprzemyślana konstrukcja magazynka (łukowy, na 20 naboi 8 × 50,5 mm R Lebel), do którego dostawały się zanieczyszczenia. Ponadto, w trakcie prowadzenia intensywnego ognia broń bardzo szybko się nagrzewała. Wszystko to sprawiało, że początkowo jej użytkowanie było dla francuskich żołnierzy trudnym doświadczeniem. Zmieniło się to dopiero po 1916 roku, gdy specjalnie powołana komisja ustaliła przyczyny takiego zjawiska i skutecznie mu zaradziła. Zaostrzono kontrolę produkcji, wprowadzono brezentowe ochraniacze na magazynki, wzmocniono dwójnóg i przede wszystkim, opracowano specjalny regulamin użycia rkm-ów Chauchat – zwiększono liczbę obsługi (z dwóch do czterech żołnierzy), nakazano prowadzić ogień tylko seriami, dbać o czystość karabinów jak i amunicji. Prawidłowo użytkowane rkm-y tego modelu stały się bardzo skuteczną bronią. Wyprodukowano ponad 250 tys. egzemplarzy. Pod francuskimi naciskami w 1923 roku ponad 10 tys. zakupiło też Wojsko Polskie.
Numer seryjny: niewidoczny
Numer katalogowy: 0049387
Czas powstania: 1914<
Miejsce powstania: Francja
Uwagi: Dobry stan zachowania, egzemplarz prezentowany w zbrojowni Fortu Gerharda
