Pierwowzorem pistoletu Lugera był powstały pod koniec XIX wieku Borchardt C93, który nie osiągnął jednak większego sukcesu. Mimo to, potencjał w tej konstrukcji dojrzał Georg Luger, tworząc swoją broń opartą na jego rozwiązaniach. Nowe pistolety na początku XX wieku jako pierwsza zamówiła armia szwajcarska, a w 1906 także armia cesarskich Niemiec, stając się ich głównym odbiorcą pistoletów oznaczonych jako P08. Broń tego modelu produkowano aż do 1942 roku, czego efektem było powstanie ok. 2,3 mln egzemplarzy. Większość z nich trafiło na wyposażenie wojsk niemieckich w kilku wersjach, pozostając ich podstawowym pistoletem podczas II wojny światowej (obok P38). Lugery były również eksportowane do wielu państw na całym świecie, trafiając na uzbrojenia najróżniejszych formacji w mniej lub bardziej regularny sposób. P08 był pistoletem samopowtarzalnym, zasilanym z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego na 8 naboi 9 × 19 mm Parabellum. Broń posiadała opinię niezawodnej, odpornej i prostej w użytkowaniu. Prezentowany egzemplarz jest wersją nazywaną „artyleryjską” i oznaczaną jako LP08. Modyfikacja powstała w 1913 roku, a jej produkcja trwała pięć lat. Najważniejszą zmianą było znaczne wydłużenie lufy, poprawiające celność oraz zasięg. W założeniach broń miała trafiać do niemieckich żołnierzy, którym specyfika służby uniemożliwiała użytkowanie długich i ciężkich karabinów (przede wszystkim artyleria, lecz także lotnictwo i logistyka). W rzeczywistości podczas I wojny światowej LP08 używano nawet w oddziałach szturmowych.
Numer seryjny: niewidoczny
Numer katalogowy: 0049747
Czas powstania: 1906-1942
Miejsce powstania: Cesarstwo Niemieckie
Uwagi: Dobry stan zachowania, egzemplarz prezentowany w zbrojowni Fortu Gerharda
